Author: smileshop.al

Allahu vendosi kufizime dhe ligje brenda të cilave ne duhet të jetojmë jetën tonë dhe më pas Ai dërgoi profetët dhe të dërguarit e Tij për t’ua përcjellë ato kufizime njerëzve. Në këtë mënyrë, vërtetohet prova kundër mëkatarëve, sepse të dërguarit dhe profetët e përmbushën detyrën e tyre për të na informuar për të lejuarat dhe të ndaluarat.

Në këtë hadith, Profeti (ﷺ) i paralajmëron besimtarët që të mos merren me çështje të ndaluara. Profeti (ﷺ) e formuloi atë në një mënyrë që një besimtar i vërtetë as të mos mendojë për të bërë diçka të ndaluar. Besimtarët janë vënë në dukje në mënyrë specifike sepse ata duhet ta dinë më mirë. Mosbesimtarët mund të angazhohen në gjëra të ndaluara nga injoranca, por besimtari nuk ka arsyetim, prandaj në këtë hadith ka një paralajmërim të rreptë për besimtarët nga kryerja e veprave të ndaluara.

Në hadith përmendet edhe një nga cilësitë e Allahut. Sa herë që hasim në një nga cilësitë e Tij në Kuran ose në hadithe, ajo kurrë nuk duhet të krahasohet me krijimin e Tij. Allahu nuk është asgjë si krijimi i Tij. Ai është shumë më lart dhe përtej krijimit të Tij. Si muslimanë, ne pohojmë dhe besojmë në të gjitha atributet e Tij të përmendura në Kur’an dhe hadithe pa modalitet, ngjashmëri dhe mohim.

Gjuha është një bekim i madh i Allahut dhe pavarësisht madhësisë së saj të vogël, ajo mund të jetë shkaku i lumturisë ose dënimit të një personi në jetën e përtejme. Prandaj, është shumë e rëndësishme për një musliman që ta ruajë gjuhën e tij/saj nga gënjeshtra, përgojimi, shpifja, mallkimi dhe një mori mëkatesh të tjera që burojnë nga ky organ i vetëm. Në fakt, disa fjalë janë aq të rrezikshme sa mund ta hedhin një person jashtë gjirit të Islamit.

Profeti (ﷺ) në këtë hadith po na mëson për efektet e fjalëve dhe pasojat e tyre. Një person mund të shqiptojë një fjalë ose deklaratë pa menduar asgjë për të, madje mund ta konsiderojë atë të parëndësishme, megjithatë, në sytë e Allahut mund të jetë shumë e urryer, gjë që e bën njeriun të bjerë në thellësitë e xhehenemit. Mund të ndodhë edhe e kundërta. Një person mund të shqiptojë një fjalë ose thënie dhe të mos i kushtojë shumë vëmendje, megjithatë, në sytë e Allahut ajo mund të jetë shumë e dashur, gjë që bën që personi të ngrihet në disa nivele në xhenet.

Mësimi i rëndësishëm nga ky hadith i mrekullueshëm është se ne duhet të mendojmë para se të flasim. Siç na urdhëroi Profeti (ﷺ) në një hadith tjetër ose të themi diçka të mirë ose të heshtim. Disa nga dijetarët përmendin se para se të shqiptojë një fjalë, personi është zot i saj, por sapo ajo del nga gjuha, atëherë personi bëhet i burgosur i saj. Është e rëndësishme të meditosh mbi pasojat e fjalëve të dikujt përpara se të flasësh dhe dëmet që ato mund t’i shkaktojnë vetes dhe të tjerëve.

Ligji islam inkurajon pajtimin, konsolidimin dhe harmoninë ndërmjet muslimanëve dhe ndalon çdo gjë që mund të shkaktojë përçarje, armiqësi, urrejtje dhe përçarje mes tyre. Në këtë hadith, Profeti (ﷺ) na paralajmëron për një nga gjërat që shpie në armiqësi dhe përçarje në bashkësi: dyshimin. Kjo është kur dikush akuzon tjetrin se ka bërë diçka të gabuar në zemrën e tij/saj pa prova. Me fjalë të tjera, është të mendosh keq për muslimanët e tjerë. Nuk është e përshtatshme për një musliman të mendojë keq për një musliman tjetër thjesht nga dyshimi pa e konstatuar dyshimin.

Disa nga dijetarët thonë se ne duhet të bëjmë çmos që së pari të japim justifikime për sjelljen e gabuar të të tjerëve në maksimum, përpara se të bëjmë një gjykim. Ne jo gjithmonë i dimë rrethanat e njerëzve të tjerë dhe pse ata sillen në një mënyrë të caktuar. Ndoshta, ata nuk janë të vetëdijshëm se po bëjnë diçka të gabuar ose ndoshta janë ngecur në një situatë ku e kanë të vështirë të veprojnë ndryshe. Këto janë vetëm shembuj, por mund të ketë edhe shumë arsye të tjera të vlefshme. Ndonjëherë njerëzit thjesht bëjnë thirrje për ndihmë, por askush nuk ua ka ofruar kurrë.

Profeti (ﷺ) na paralajmëroi kundër kësaj, sepse ajo shpie në armiqësi, urrejtje, thashetheme dhe përçarje të përgjithshme brenda komunitetit. Të gjithë përfundojnë duke vuajtur për shkak të diçkaje që as nuk konfirmohet. Sa shpesh kemi dëgjuar për raste kur martesat janë prishur, miqësitë e humbura dhe komunitetet të ndara, të gjitha sepse dikush mendoi se dikush po bënte diçka të gabuar, për të kuptuar më vonë se ata kishin gabuar rëndë në vlerësimin e tyre.