Category Archives: 51 hadithet qe duhet ti dije cdo musliman me tefsire

Në këtë hadith, Profeti (ﷺ) po na inkurajon që të falim namazin gjatë netëve të Ramazanit, të njohura zakonisht si namazet e teravive , dhe shpërblimin e madh që pret për ata që zgjedhin ta bëjnë këtë.

Ramazani është muaj i mbushur me bekime në të cilin hapen dyert e xhenetit dhe mbyllen dyert e xhehenemit. Një nga begatitë e mëdha të këtij muaji është mundësia e faljes së namazit të teravive , të cilat falen në mes të namazit të jacisë dhe vitrit . Profeti (ﷺ) përmendi dy gjëra si kushte për të marrë shpërblimin që lidhet me faljen e këtyre lutjeve:

Personi duhet të ketë besim – që do të thotë se personi është një musliman që beson në të gjitha parimet e Islamit.
Shpresa për shpërblim – Do të thotë që personi shpreson në shpërblim nga Allahu për faljen e namazit të teravive . Personi nuk po e bën këtë për t’u parë apo për t’u shpërblyer nga njerëzit, por ai/ajo po e bën sinqerisht vetëm për kënaqësinë e Allahut.
Pastaj Profeti (ﷺ) përmendi rezultatin e atyre që plotësojnë dy kushtet e mëparshme se të gjitha mëkatet e tyre të mëparshme do t’u falen. Duhet të theksohet se kjo i referohet vetëm atyre llojeve të mëkateve që shkelin të drejtat e Allahut dhe jo individëve të tjerë. Nëse mëkatet janë të natyrës së fundit, atëherë personi duhet të kërkojë falje nga Allahu dhe të korrigjojë gabimet e bëra ndaj të tjerëve ose duke i kompensuar ata për të drejtat e humbura ose duke kërkuar falje prej tyre. Për shembull, nëse një person ka vjedhur pasurinë e tjetrit, atëherë ai/ajo duhet t’ia kthejë atë pronarit të saj të ligjshëm, përveç nëse viktima heq dorë nga e drejta dhe zgjedh që në vend të kësaj t’i falë dhunuesit.

Mësimi kryesor nga ky hadith është të përfitoni plotësisht nga namazet e natës në Ramazan.

Allahu vendosi kufizime dhe ligje brenda të cilave ne duhet të jetojmë jetën tonë dhe më pas Ai dërgoi profetët dhe të dërguarit e Tij për t’ua përcjellë ato kufizime njerëzve. Në këtë mënyrë, vërtetohet prova kundër mëkatarëve, sepse të dërguarit dhe profetët e përmbushën detyrën e tyre për të na informuar për të lejuarat dhe të ndaluarat.

Në këtë hadith, Profeti (ﷺ) i paralajmëron besimtarët që të mos merren me çështje të ndaluara. Profeti (ﷺ) e formuloi atë në një mënyrë që një besimtar i vërtetë as të mos mendojë për të bërë diçka të ndaluar. Besimtarët janë vënë në dukje në mënyrë specifike sepse ata duhet ta dinë më mirë. Mosbesimtarët mund të angazhohen në gjëra të ndaluara nga injoranca, por besimtari nuk ka arsyetim, prandaj në këtë hadith ka një paralajmërim të rreptë për besimtarët nga kryerja e veprave të ndaluara.

Në hadith përmendet edhe një nga cilësitë e Allahut. Sa herë që hasim në një nga cilësitë e Tij në Kuran ose në hadithe, ajo kurrë nuk duhet të krahasohet me krijimin e Tij. Allahu nuk është asgjë si krijimi i Tij. Ai është shumë më lart dhe përtej krijimit të Tij. Si muslimanë, ne pohojmë dhe besojmë në të gjitha atributet e Tij të përmendura në Kur’an dhe hadithe pa modalitet, ngjashmëri dhe mohim.

Gjuha është një bekim i madh i Allahut dhe pavarësisht madhësisë së saj të vogël, ajo mund të jetë shkaku i lumturisë ose dënimit të një personi në jetën e përtejme. Prandaj, është shumë e rëndësishme për një musliman që ta ruajë gjuhën e tij/saj nga gënjeshtra, përgojimi, shpifja, mallkimi dhe një mori mëkatesh të tjera që burojnë nga ky organ i vetëm. Në fakt, disa fjalë janë aq të rrezikshme sa mund ta hedhin një person jashtë gjirit të Islamit.

Profeti (ﷺ) në këtë hadith po na mëson për efektet e fjalëve dhe pasojat e tyre. Një person mund të shqiptojë një fjalë ose deklaratë pa menduar asgjë për të, madje mund ta konsiderojë atë të parëndësishme, megjithatë, në sytë e Allahut mund të jetë shumë e urryer, gjë që e bën njeriun të bjerë në thellësitë e xhehenemit. Mund të ndodhë edhe e kundërta. Një person mund të shqiptojë një fjalë ose thënie dhe të mos i kushtojë shumë vëmendje, megjithatë, në sytë e Allahut ajo mund të jetë shumë e dashur, gjë që bën që personi të ngrihet në disa nivele në xhenet.

Mësimi i rëndësishëm nga ky hadith i mrekullueshëm është se ne duhet të mendojmë para se të flasim. Siç na urdhëroi Profeti (ﷺ) në një hadith tjetër ose të themi diçka të mirë ose të heshtim. Disa nga dijetarët përmendin se para se të shqiptojë një fjalë, personi është zot i saj, por sapo ajo del nga gjuha, atëherë personi bëhet i burgosur i saj. Është e rëndësishme të meditosh mbi pasojat e fjalëve të dikujt përpara se të flasësh dhe dëmet që ato mund t’i shkaktojnë vetes dhe të tjerëve.